Ylva Johansson schrijft bizarre blog-post ter verdediging reputatie: alleen slogans, geen inhoud

Geplaatst op 15 October 2023 ‐ 3 min leestijd

Instantie:

De afgelopen maanden is Eurocommissaris Ylva Johansson flink bekritiseerd, onder meer om:

Vandaag publiceerde Johansson een blog-post, ogenschijnlijk ter verdediging van diens integriteit en professionele reputatie. Maar wie daadwerkelijk argumenten had verwacht, zal teleurgesteld thuiskomen.

Johansson opent het blog met zich erover te beklagen online om het chatcontrole-voorstel bekritiseerd te zijn. In plaats van op inhoudelijke kritiek in te gaan, reageert Johansson echter door critici van het chatcontrole-voorstel weg te zetten als vrouwenhaters, seksisten en racisten. (De kritiek “… omvat regelrechte racistische tweets, vrouwenhatend- en seksistisch misbruik”.)

Vervolgens uit Johansson onvrede over het feit dat onderzoeksjournalisten aandacht hebben besteed aan hoe het chatcontrole-voorstel tot stand is gekomen—in het bijzonder, dat zij onthullingen deden over de mogelijk onheuse beïnvloeding die lobbygroepen en grote tech-bedrijven op het voorstel hebben uitgeoefend. Blijkbaar hadden onderzoeksjournalisten volgens Johansson beter niet hun werk moeten doen, maar de andere kant op moeten kijken? [sarcasme]

Hierop volgen meerdere paragrafen waarin Johansson verschillende variaties op ‘Red de kinderen! Red de kinderen! Red de kinderen!’ blijft herhalen.

Johansson suggereert dat het chatcontrole-voorstel veel steun heeft. Wel 150 experts (PDF) zouden het voorstel ondersteunen. Wat Johansson hier vergeet te vertellen is dat er tegelijkertijd een brief tegen het chatcontrole-voorstel circuleert, ondertekend door (bij de laatste telling) wel 465 experts uit 38 landen. Aanvullende kritiek is vastgelegd door Europese Digitale Rechten (EDRi), onder de titel ‘Is dit het meest bekritiseerde EU-wetsvoorstel ooit?’, en in data-analyse van Maxim, gepubliceerd onder de titel ‘Iedereen tegen chatcontrole’.

Ook haalt Johansson opiniepeilingen aan om te suggereren dat Europeanen graag massasurveillance over zich heen zouden willen krijgen, waaronder een peiling van de zogenaamde ‘Eurobarometer’. Echter, al in 2015 toonden onderzoekers Martin Höpner en Bojan Jurczyk aan dat de Eurobarometer dichter bij een propaganda-instrument voor Europees beleid zit dan bij een daadwerkelijke onderzoekspeiling (PDF). Compleet onbetrouwbaar, dus.

Het blog eindigt met een bizarre aantijging tegen de auteurs van het onderzoeksartikel dat de lobby-invloed op Johansson en diens collega’s binnen de Europese Commissie onthulde (zonder dit artikel bij naam te noemen of een link te verschaffen):

“Om af te sluiten met een laatste vriendelijk ironisch punt. Als we het geldspoor van dit artikel volgen, dan zien we dat het werd gefinancierd door het IJ4EU-fonds [het Onderzoeksjournalistiek voor de Europese Unie-fonds], dat op diens beurt weer wordt ondersteund door de Europese Commissie. Toch gaat niemand ervan uit dat het fonds niet onafhankelijk is, niemand gaat ervan uit dat wij de pen in handen hebben gehad bij het opstellen van het artikel. Welnu, deze eerlijkheid zou twee kanten op moeten werken.”

Wat wil Johansson met die “deze eerlijkheid zou twee kanten op moeten werken” zeggen? Is dit een bekentenis dat Johansson en anderen bij de Europese Commissie middelen of buitenkansjes vanuit tech-bedrijven en lobbygroepen hebben ontvangen, maar dat het wel zo “eerlijk” zou zijn hen dit niet aan te rekenen? Dat mensen Eurocommissaris Johansson ook als onafhankelijk moeten beschouwen als deze geld, middelen, of andere zoethouders vanuit het bedrijfsleven krijgt? Net zoals Johansson journalisten die door een fonds voor onderzoeksjournalistiek ondersteund worden als onafhankelijk beschouwt?

Het laatste noemen we doorgaans steun voor de vrije pers.

Het eerste staat beter bekend als corruptie.

Lees de volledige blog:

Met dank aan @Maxim voor analyse.